OBRZĘK ŻYLNY
Obrzęk jest to gromadzenie się płynu w przestrzenie pozakomórkowej i pozanaczyniowej tkanek i narządów.
Obrzęk żylny jest prawdopodobnie najpowszechniejsza postacią obrzęków nóg. Często doświadczamy go wieczorem, po długim staniu, nawet, gdy nasze żyły są zdrowe. Brak ruchu powoduje nadmierne wypełnianie krwią naszych żył. Objętość kończyn wzrasta. Prawie każdy doświadczył uczucia ciężkości nóg i „zbyt ciasnych butów”, po uniesieniu nóg obrzęk mija i nie wraca. Jeśli jednak nie mija samoistnie po kilku godzinach kwalfikowany jest jako patologiczny i może świadczyć o niewydolności żylnej.
Osłabiony (w wyniku choroby) układ żylny nie jest w stanie spełniać dostatecznie swoich zadań dlatego część jego funkcji przejmuje układ limfatyczny. Prowadzi to do jego przeciążenia, a w efekcie do powstania obrzęku.
Obrzęk żylny jest palpacyjnie miękki ( podczas ucisku) na skórze nie zostaje ślad po ucisku dodatkowo obrzęk żylny jest zazwyczaj bolesny, różowawy oraz symetryczny co odróżnia go od obrzęku limfatycznego (blog http://www.klinikasolar.pl/blog-klinika/main/post/obrzek_limfatyczny)
W wyniku wzrostu ciśnienia w naczyniach żylnych nadmiar wody przesącza się do przestrzeni międzykomórkowej i naczyń chłonnych. W ten sposób zmniejsza się ciśnienie panujące we wnętrzu żył. To mechanizm chroniący żyły przed uszkodzeniem. Początkowo obrzęk mija po odpoczynku nocnym lub po uniesieniu nóg w górę.
Obrzęki żylne zlokalizowane są wokół kostek, tam, gdzie panuje największe nadciśnienie.
Obrzękom żylnym najczęściej towarzyszą: przebyte zapalenia żył i zakrzepice, żylaki, poszerzone i widoczne żyły, bóle nóg, skurcze, a także przebarwienia i rogowacenie skóry oraz jej pękanie, szczególnie wokół kostek.
Nieleczona niewydolność żylna może doprowadzić do pojawienia się kolejnych objawów w okolicy kostek, takich jak:
-sieć bardzo poszerzone żyły wokół kostek (corona phlebectatica),
-białe blizny zanikowe (atrophie blanche),
-wysięk żylny
-owrzodznia podudzi.
-róża (rozwija się z powodu infekcji grzybiczej palców. Każdy incydent róży powoduje pogorszenie transportu chłonki i skutkuje pogorszeniem stanu kończyny, dlatego należy bezwzględnie minimalizować ryzyko infekcji)
Nieleczony obrzęk żylny z czasem może przechodzić w obrzęk żylno-limfatyczny. Jest on nieodwracalny. Wymaga ciągłego leczenia.
Rozpoznanie:
Do rozpoznania zwykle wystarczające jest badanie fizykalne. Do oceny zaawansowania i zajęcia poszczególnych części układu żylnego można stosować próby czynnościowe. Obecnie metodą referencyjną (złotym standardem) jest wykonanie badania USG z kolorowym dopplerem.
Leczenie:
Zapobieganie obrzękom żylnym i ich leczenie to przede wszystkim, jeśli to tylko możliwe, likwidacja niewydolności żylnej. W przypadku rozwoju już zmian skórnych ważne, by wybierać jak najmniej inwazyjne metody. Każda interwencja niesie ryzyko stanów zapalnych naczyń limfatycznych, infekcji bakteryjnej lub grzybiczej i grozi pogorszeniem stanu. Z tych powodów najlepiej jest poprzedzić leczenie zabiegowe Kompleksową Terapią Przeciwobrzękową, zmniejszając obciążenie układu limfatycznego i bezwzględnie poprawiającą stan skóry.
W każdym wypadku kompresjoterapia (odzież uciskowa) jest konieczną metodą terapii. Najczęściej wystarczy zastosowanie ucisku na podudzie, tylko do kolana. W początkowej fazie mogą być to okrągłodziane wyroby przeciw żylakowe, w bardziej zaawansowanej, ze zmianami skórnymi – wyroby płaskodziane.
W naszej klinice istniej możliwość wykonania manualnego drenażu limfatycznego oraz zabiegów z zakresu fizykoterapi (Głęboka oscylacja, bodyflow) mających na celu poprawę pracy naczyń limfatycznym. Podczas procesu leczenia należy również pamiętać o odpowiednio dobranej aktywności fizycznej.