Terapia wisceralna, to jedna z gałęzi osteopatii, która swoim działaniem obejmuje narządy wewnętrzne, naczynia krwionośne i limfatyczne, nerwy oraz powięź. Andrew Taylor Still twórca i prekursor osteopatii uważał, iż terapeuta powinien postrzegać ciało jako niepodzielną całość i zwracać uwagę na wszystkie jego elementy/systemy. Jedną z głównych idei osteopatii jest fakt, że organizm posiada zdolność do samo naprawy. Terapia trzewna w swych założeniach opiera się między innymi właśnie na tych regułach.
Bywa, że dysfunkcje narządów wewnętrznych przenoszą się na inne struktury mięśniowe czy stawowe dzieje się tak poprzez połączenia powięziowe i nerwowe zachodzące pomiędzy nimi np. ból barku bywa często następstwem problemów wątrobowych.
Na terapie wisceralną powinni udać się pacjenci zmagający się z takimi dolegliwościami jak np.:
•Jelito drażliwe,
•zaparcia,
•refluks,
•schorzenia ginekologiczne,
•operacje w obszarze jamy brzusznej