REFLEKSOTERAPIA STÓP

 

  Jest jedną z metod masażu leczniczego polegającego na ucisku (akupresurze) określonych punktów i stref odruchowych na stopach, odpowiadających poszczególnym narządom i układom ludzkiego ciała.

 

 Istnieją dwie teorie wyjaśniające czym jest refleksoterapia. 

 

 Twórcą pierwszej teorii był doktor William Fitzgerald, a rozwinęła ją Eunice Ingham uznawana za matkę współczesnej refleksologii. Teoria ta głosi, że przez ciało człowieka biegną nerwy, które swoje zakończenia mają w palcach stóp i dłoni. Każda z utworzonych w ten sposób ścieżek nerwowych to tzw. zona. Poprzez stymulację odpowiednich zakończeń nerwowych umiejscowionych w stopach, można wpłynąć na odległe części ciała, leżące w danej strefie.

  Druga z teorii wiąże się z medycyną dalekiego wschodu. Chińczycy dużą wagę przywiązują do przepływu energii. Wierzą, że przez ciało człowieka biegną liczne ścieżki tzw. meridiany, stanowiące ścieżki dla energii życiowej, którą nazywają chi. Jeżeli dojdzie do przerwania ciągłości jej przepływu, dany obszar staje się zagrożony chorobą. Ścieżki swój koniec mają w stopach, stąd też stymulacja refleksów (receptorów) na nich, może przyczynić się do zniesienia blokady i wznowienia prawidłowego krążenia energii.

  Celem refleksologa jest takie oddziaływanie na pacjenta, dzięki któremu odzyska on fizjologiczny stan równowagi, a co za tym idzie i zdrowie. Terapeuta tylko pomaga mu naturalnie i prawidłowo funkcjonować – eliminować toksyny i odblokowywać meridiany.

 

  Jak wygląda refleksoterapia stóp?

  Początkowo masaż jest przyjemny. Potem ucisk staje się mocniejszy. Gdy terapeuta trafi na punkt odpowiadający choremu narządowi, odczuwa się ból. Miejsce to należy wymasować, uciskając je palcami lub mocno ugniatając dłonią ułożoną w pięść. W tzw. postępowaniu profilaktyczno-leczniczym terapeuta obejmuje dotykiem wszystkie receptory. Opracowuje się je w pasmach podłużnych i poprzecznych poczynając od strony podeszwowej i palców, schodząc w dół do pięty, na koniec przenosząc się na część grzbietową stóp, nie pomijając także receptorów znajdujących się na wewnętrznej i zewnętrznej krawędzi.  Ulgę można odczuć natychmiast, ale zazwyczaj potrzebna jest seria 12-14 zabiegów, żeby organizm rozpoczął proces samolecznia. 

  Refleksoterapię można wykonywać nie więcej niż 3 razy w tygodniu. Czasem zdarza się, że efekt pojawia się po pierwszym masażu. Terapia pobudza oczyszczanie z toksyn i między innymi ze względu na ten fakt, istnieje prawdopodobieństwo wystąpienia charakterystycznych odpowiedzi organizmu takich jak: potliwość, uczucie ciepła, zimna lub mrowienia, suchość w gardle, katar, wzmożone oddawanie moczu, pragnienie, senność, skłonność do śmiechu lub płaczu, wzmożony bądź słabszy apetyt, a nawet krótka choroba o cechach przeziębienia. Wymienione objawy są naturalną reakcją organizmu. Jeśli jednak wystąpiłyby w niepokojąco dużym nasileniu konieczne jest zmniejszenie częstotliwości wizyt, skrócenie czasu ich trwania, bądź większa delikatność dotyku

   Wskazania:

- bóle kręgosłupa

- bóle głowy, migreny

- schorzenia zatok

- bezsenności

- problemach z przemianą materii, niestrawnością, zgagą

- infekcjach górnych dróg oddechowych

- infekcje pęcherza moczowego

- nadwrażliwość jelit

- egzemy

 

Przeciwwskazania:

- żylaki

- osteoporoza

- cukrzyca

- choroby zakaźne

- owrzodzenia stóp

- ostre i przewlekłe infekcje z wysoką gorączką