Łokieć tenisisty 

 

Łokieć tenisisty w nomenklaturze medycznej to zespół bolesności bocznego przedziału stawu łokciowego lub zapalenie nadkłykcia bocznego kości ramiennej (stan zapalny przyczepów mięśni przy nim). 

Nadkłykieć boczny kości ramiennej to kostna wyniosłość, która jest miejscem przyczepu mięśni prostowników ręki, odwracacza przedramienia oraz więzadła promieniowego kości łokciowej. Obecnie uważa się, że ból spowodowany jest zmianami degeneracyjnymi. 

Mikrourazy wraz z przeciążeniami powodują naderwanie struktury włókien kolagenowych w ścięgnach oraz nieprawidłowości w układzie naczyń krwionośnych w okolicy przyczepu, stan ten został nazwany tendinopatią. 

 

 

Mechanizm powstania schorzenia:
 

1.Przeciążenie ręki poprzez powtarzalne i długotrwałe czynności angażujące do pracy nadgarstek powodują wzrost napięcia mięśni, mikrourazów ścięgien i przyczepu. Przykładem może być strzyżenie żywopłotu, długotrwałe używanie młotka czy śrubokrętu, malowanie, ruchy związane z nadmiernym, ciągłym chwytaniem i ściskaniem przedmiotów. W grupie ryzyka wymienić m.in. stolarzy, mechaników, elektryków, ogrodników, informatyków, ortopedów, stomatologów ale również pracowników biurowych. Przeciążenia mogą również pojawić się u osób uprawiających sporty - tenis, squasha. 
 

2.Organizm identyfikując zagrożenie, zaczyna w uszkodzonych miejscach produkować nową jednak o słabszej strukturze tkankę.
 

3.Niezaprzestanie przeciążania ręki prowadzi do degeneracji ścięgien, zwapnienia okolicy przyczepu oraz nieprawidłowego ukrwienia w obrębie łokcia. W konsekwencji ból z boku łokcia, towarzyszący ruchom nadgarstka takimi jak: obracanie dłoni, zaciskanie, chwytanie czegoś ręką, tkliwość w obrębie łokcia, poranną sztywność łokcia, w połączeniu z przewlekłym bólem, bolesność przedramienia a także nasilony ból podczas chwytania i trzymania nawet niewielkich przedmiotów. 

Inną przyczyną powstawania schorzenia może być zbyt mała aktywność ręki. Mięśnie i ścięgna mogą ulegać osłabieniu, lub też zanikać. Narażenie nieprzyzwyczajonej do pracy ręki na zbyt duży wysiłek może c skończyć się naderwaniem ścięgna.

Jeżeli pojawią się objawy, warto udać się po fachową pomoc, gdyż nieleczone schorzenie może nie tylko się pogłębiać, utrudniając życie codzienne ale w późniejszym czasie również utrudnić leczenie przez przedłużający czas trwania terapii. Niepokojący stan to również taki, kiedy dolegliwości bólowe w znacznym stopniu przeszkadzają w prowadzeniu normalnej aktywności w ciągu dnia. Ból, który utrzymuje się pomimo odciążania łokcia czy tez chłodzenia bolącego miejsca lodem jak również drętwienie lub osłabienia mięśni ręki, nie należy bagatelizować gdyż może to świadczyć o innych dolegliwościach w obrębie łokcia a nawet nadgarstka.
 

Diagnostyka schorzenia łokcia tenisisty zawsze zaczyna się od bardzo dokładnego wywiadu przeprowadzonego przez lekarza, a w następnej kolejności wykwalifikowanego fizjoterapeuty. W Klinice Solar takie konsultacje odbywają się często jednocześnie z udziałem lekarza i fizjoterapeuty. Wykonywane są szczególowe testy dostosowane do łokcia tenisisty, w razie konieczności również wykonywane jest badania ultrasonograficzne RUSI.

 

Leczenie łokcia tenisisty  uzależnione jest przede wszystkim od specyfiki objawów, nasilenia oraz okresu występowania. Na podstawie tych trzech czynników można dobrać odpowiednią metodę terapii.

Gdy przyczyną są zmiany zwyrodnieniowe, przy jednoczesnym braku oznak uszkodzenia przyczepu, ulgę w bólu przynosi aplikacja w zmienione chorobowo miejsce, fali uderzeniowej – ESWT. Stymuluje ona tkanki do odnawiania się.  Jeżeli u pacjenta doszło już do naderwania przyczepu i pojawienia się ubytków w ścięgnie, lekarz stosuje zastrzyki z czynnikami wzrostu, które mają uzupełnić ubytek blizną. Jednym z najbardziej skutecznych czynników wzrostu, a przy tym całkowicie bezpiecznym dla pacjenta jest niewątpliwie osocze bogatopłytkowe. Regeneracja ubytku powstaje już w momencie spotkania czynników wzrostu z krwią chorego.