FIBROMIALGIA

 

   Terminem fibromialgia (fibromyalgia syndrome – FMS) określana jest niezapalna, reumatyczna choroba tkanek miękkich (mięśni, ścięgien, więzadeł itp.) Zespół bólowy o nieznanej etiologii, charakteryzujący się przewlekłym bólem mięśniowo-stawowym oraz bolesnością w typowych miejscach.

Statystycznie schorzenie to występuje 8 razy częściej u kobiet niż u mężczyzn. Choroba najczęściej dotyka osoby w przedziale wiekowym 35-55 lat.

 

Objawy :

uogólniony ból mięśniowo-stawowy,

bolesność typowych miejscach: okolice stawów barkowych i szyi, stawy łokciowe i kolanowe, stawy biodrowe,

zaburzenia snu,

zmęczenie,

odczucie sztywności ciała,

skłonność do lęku i depresji,

zaburzenia wegetatywne w różnym nasileniu.

 

Objawy chorobowe występujące w fibromialgii są najprawdopodobniej wynikiem nieprawidłowego odczuwaniem bólu. Uważa się, że za tą nieprawidłowość odpowiedzialna jest zwiększona pobudliwość struktur przewodzących ból w rdzeniu kręgowym i mózgu.

Schorzenie często mylone jest z zespołem przewlekłego zmęczenia, w którym poza licznymi objawami przypominającymi fibromialgie występuje stan podgorączkowy, powiększenie węzłów chłonnych, ból gardła i wędrujący ból stawów, nie stwierdza się natomiast odpowiedniej liczby tkliwych punktów uciskowych. 

 

Leczenie:

Terapia ze względu na różnorodne objawy i ich nasilenie ma charakter indywidualny, stosowane jest zarówno farmakoterapia jak i leczenie niefarmakologiczne. Najczęściej stosowane w leceniu fibromialgii są:

niesteroidowe leki przeciwzapalne,

leki przeciwbólowe (paracetamol, tramadol),

fizykoterapia (głęboka oscylacja, ciepłolecznictwo),

terapia manualna ( w leczeniu punktów spustowych),

sucha igłoterapia(leczenie punktów spustowych).

 

Dodatkowo pacjentom zalecane jest prowadzenie prozdrowotnego trybu życia, zwiększenie aktywności fizycznej ( pływanie, jazda na rowerze, gimnastyka, ruch na świeżym powietrzu, spacery), stosowanie technik relaksacyjnych oraz sesje psychoterapii.